Prawie sześć lat temu, dokładnie 9 sierpnia 2011 roku została uruchomiona strona internetowa Szkoły Podstawowej w Drożkach. Stworzył ją mój syn Szymon Grzesiak, któremu tą drogą serdecznie dziękuje za ogrom pracy, włożony w założenie i funkcjonowanie tej strony.
Mam nadzieję, że spełniła ona oczekiwania wszystkich, którzy ją odwiedzali. Starałam się, by istotne informacje natychmiast trafiały do szerokiego grona czytelników. Serdecznie dziękuję wszystkim tym, którzy śledzili wiadomości, zamieszczane na stronie. Dziękuję Rodzicom, czytającym uważnie artykuły, które zamieszczałam właśnie dla nich. Spotykałam się ze słowami uznania i one były to dla mnie najcenniejszym podziękowaniem.
Moja praca zawodowa dobiegła końca. Cóż – mówi się, że wszystko ma swój początek i swój koniec. Jednocześnie zapewniam, że strona internetowa będzie działała nadal. Zostawiam ją w dobrych rękach pani Katarzyny Grossek i pani Aleksandry Olejnik.
Pragnę tym ostatnim wpisem pożegnać się ze wszystkimi, których spotkałam na swojej drodze zawodowej. Drodze, która biegła przez 35 lat. Cały ten czas poświęciłam uczniom. Dbałam o przekazanie im potrzebnej wiedzy, troszczyłam się o ich rozwój intelektualny. Starałam się robić to najlepiej, jak potrafiłam. Z tej pracy, którą bardziej traktowałam jak powołanie, czerpałam ogromną radość i satysfakcję. Teraz, stojąc z dala od zgiełku szkolnego, nadal będę śledzić losy „moich” uczniów i „mojej” szkoły. Dziękuję za wszystkie budujące komentarze i miłe słowa, kierowane pod moim adresem. Dziękuję za pomoc i wsparcie w trudnych chwilach, kiedy walczyłam o istnienie tej szkoły. Dziękuję za zaufanie i życzliwość.
Życzę uczniom, by zawsze sięgali po laury, a ich księgi wiadomości i umiejętności niech nieustannie zapełniają się wartościowymi treściami. Rodzicom życzę, aby wychowanie dzieci sprawiało im radość, by zawsze wierzyli w swoje pociechy i byli dla nich wzorem i oparciem. Wszystkim pracownikom szkoły życzę zdrowia, siły i cierpliwości, a nade wszystko wakacyjnego wypoczynku, bo trudne lata przed nimi…
Dziękuję za wszystko – Małgorzata Grzesiak