W związku z niepokojącymi doniesieniami, dotyczącymi pojawiających się zagrożeń w Internecie, Pan Maciej Kopeć – Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej – wystosował pismo, którego fragmenty zamieszczamy poniżej:

(…) Gry komputerowe to bardzo popularna forma rozrywki dla dzieci i młodzieży. Według Instytutu Badań Edukacyjnych 80% dzieci w wieku 4-14 lat używa komputera do grania, a 94 % nastolatków w wieku 12-17 lat gra w gry wideo.

Gry komputerowe mogą wspierać rozwój poznawczy, emocjonalny i społeczny dzieci. Wpływają pozytywnie na spostrzegawczość, reakcje na bodźce, zdolności przestrzenne, procesy myślowe oraz koncentrację uwagi. Poprawiają refleks i koordynację wzrokowo-słuchową oraz ćwiczą umiejętność współdziałania w grupie.

Jednak nadmierne granie może powodować problemy z koncentracją uwagi przez dłuższy czas, zaniedbywanie nauki, niechęć do aktywności fizycznej, do kontaktów z rodziną i kolegami. Może prowadzić również do rezygnacji z innych zainteresowań, a nawet zaniedbywania podstawowych czynności takich, jak jedzenie, czy sen. W skrajnych przypadkach doprowadzić nawet do uzależnienia.

Gry zawierające agresję i brutalną przemoc powodują wzrost poziomu agresji u dzieci, uczą wrogich zachowań wobec innych ludzi oraz tego, że jedynym sposobem na rozwiązywanie problemów jest używanie siły.

Media donoszą o nowej grze pod nazwą „Blue Whale Challenge” czyli „Niebieski Wieloryb”, która pojawiła się w internecie i zagraża życiu dzieci oraz nastolatków. Początek gry miał miejsce w Rosji, gdzie już ponad setka młodych internautów popełniła samobójstwo.

Z doniesień mediów wynika, że gra jest bardzo popularna i wzbudza ogromne zainteresowanie. Psychologowie ostrzegają, że szczególnie narażone na udział w grze są osoby o niskiej samoocenie i poczuciu własnej wartości.

Z informacji uzyskanych przez Ministerstwo Edukacji Narodowej wynika, że aktualnie Prokurator Okręgowy w Szczecinie prowadzi śledztwo w sprawie usiłowania doprowadzenia trójki małoletnich do targnięcia się na własne życie pod wpływem wspomnianej gry.

Warto podkreślić, że nie wszystko, co pojawia się w internecie, chociaż modne, jest bezpieczne i rozsądne. Zwracanie uwagi na ten problem nie jest w żadnym stopniu reklamą wyżej wymienionej gry wśród dzieci.

W naszym kraju dla bezpieczeństwa wiele gier komputerowych oznaczonych jest wg systemu PEGI (Pan-European Game Information). Jest to ogólnoeuropejski system klasyfikacji gier, stworzony przez producentów gier w celu udzielenia rodzicom w Europie pomocy w podejmowaniu świadomych decyzji o zakupie gier komputerowych. Symbole PEGI znajdują się na opakowaniu gry. Wskazują one następujące kategorie wiekowe: 3, 7, 12, 16 i 18 lat, nadane zgodnie z zawartością gry i poziomem rozwoju młodego użytkownika. Na stronie internetowej www.pegi.info można sprawdzić klasyfikację gry i jej kategorię wiekową.

W systemie PEGI można też znaleźć oznaczenia informujące o potencjalnie szkodliwych treściach występujących w grze (wulgaryzmy, hazard itp.). (…)

RODZICU!

  • Określ zasady dotyczące czasu, jaki twoje dziecko może przeznaczać na gry komputerowe.
  • Zadbaj o to, aby twoje dziecko nie grało codziennie, ale też nie rób tradycji z tej formy spędzania czasu. Jeśli ustalisz, że w waszym domu gra się np. w piątki i niedziele, dziecko przez cały tydzień będzie żyło oczekiwaniem na włączenie komputera.
  • Zainteresuj się, w co gra twoje dziecko. Porozmawiaj o tym, czego dziecko może się z tych gier nauczyć.
  • Zanim kupisz swojemu dziecku grę, upewnij się, że jest ona odpowiednia do jego wieku. Może ci w tym pomóc system oceny gier PEGI.
  • Zwróć uwagę, czy w zachowaniu twojego dziecka nie pojawiają się sygnały uzależnienia od komputera, np. zaniedbywanie obowiązków domowych, szkolnych.
  • Sprawdź, czy gra jest pozbawiona mikropłatności. Pamiętaj, że istnieją minigry, które nie wymagają instalacji, a zawierają treści nieodpowiednie dla dzieci.
  • Zwróć uwagę na to, czy w grze można kontaktować się z innymi graczami. Jeśli tak, sprawdź, czy te znajomości są bezpieczne dla twojego dziecka. (…)

GDZIE MOŻNA UZYSKAĆ POMOC?

W celu uzyskania porad i wskazówek rodzice mogą dzwonić pod nr telefonu 800 100 100, oferujący bezpłatną i anonimową pomoc dla dorosłych.

Dzieci i młodzież ze swoimi problemami mogą dzwonić pod nr 800 121 212 (telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży Rzecznika Praw Dziecka).

Nie zapominajmy, że problemy dzieci i młodzieży, mimo że dla nas dorosłych wydają się błahe i nieistotne, dla nich mogą być bardzo poważne, niekiedy wydają się być sytuacją bez wyjścia. (…)

       Warszawa, 20 marca 2017 rok

Skip to content