Barierą w komunikowaniu jest krytykowanie, obrażanie, orzekanie, chwalenie.
Błędy popełniane w komunikacji to:
- nakazywanie,
- ostrzeganie, groźba,
- moralizowanie,
- głoszenie kazań,
- „powinieneś?”, „musisz”,
- dawanie rad, sugerowanie,
- robienie wykładu,
- krytykowanie,
- ośmieszanie,
- wydawanie ocen pozytywnych,
- pocieszenie,
- wypytywanie,
- dowcipkowanie.
Komunikacja z uczniem może być werbalna i niewerbalna.
Komunikacja niewerbalna odbywać się może przez obserwacje sposobu siedzenia, mówienia, patrzenia, wyglądu ciała, otoczenia, wzdychania, płaczu, mimiki twarzy, gestów.
Na początek trzeba powiedzieć, co było dobre, użyć krytyki w ostateczności.
Krytyka może być motywująca, gdy:
- jest wybrana odpowiednia pora i miejsce,
- w cztery oczy,
- uświadomisz danej osobie, że ją cenisz,
- patrzysz prosto w oczy,
- mówisz prawdę,
- krytykujesz zachowanie a nie człowieka
- podkreśl dobre cechy danej osoby,
- ustalisz spotkanie, by przeanalizować zachowanie,
- mówisz bez ironii,
- wyrażasz troskę o ucznia,
- naprowadzasz, wskazujesz, podpowiadasz.
Motywująca jest też ocena. Powinna służyć wspieraniu szkolnej kariery uczniów. W ocenianiu powinno się kłaść nacisk na to, co uczeń umie.
Ocena powinna być:
- sprawiedliwa,
- obiektywna,
- umotywowana,
- motywująca,
- zrozumiała.